Our story so far
2004: tsunami in Zuidoost-Azië
Op tweede kerstdag treft een nietsontziende tsunami grote delen van Zuidoost-Azië. De Belgische christelijke bediendenvakbond LBC/ACV en het toenmalige Verbond der Verzorgingsinstellingen (VVI, heden: Zorgnet-Icuro) nemen samen het initiatief om equipes van gezondheids- en welzijnswerkers naar Sri Lanka te zenden om er de eerste ergste gezondheidsnoden te gaan lenigen. Caritas International zorgt voor de middelen, opgehaald via het Consortium 12-12, dat toen voor de eerste keer operationeel werd.
Meer dan duizend mensen stellen zich voor de missie kandidaat: een groep van een veertigtal verpleegkundigen, trauma councelors en dokters worden hieruit weerhouden.
2005: Sri Lanka
Het werkterrein wordt, op aanwijzen van Caritas International, het district Matara, in het zuidelijke gedeelte van het land, een gebied waar duizenden slachtoffers van de ramp in opvangkampen bijeen waren gebracht en de lokale hulp ontoereikend bleek te zijn.
Tien maanden lang worden zes verschillende teams van telkens zeven leden opeenvolgend naar Sri Lanka gestuurd. De noden die in het jaar dat op de tsunami volgde ontstaan blijken enorm: tienduizenden mensen overleven de ramp niet en minstens evenveel Sri Lankanen komen op lichamelijk of psychisch vlak zwaar in de problemen. Het is vooral met betrekking tot deze twee terreinen dat de teams van Belgische non-profitwerkers eropuit worden gestuurd. Op hetzelfde moment bouwen tal van andere organisaties de huizen herop, wordt aan watervoorziening gedaan en raken de elektriciteitsnetwerken hersteld.
Elderly Home
Op die manier ontstaat, eerder toevallig, een project dat later Elderly Home zal gaan heten, door de ontdekking van een ouderlingentehuis. In tegenstelling tot wat de naam van het home laat vermoeden verblijven er naast ouderlingen ook nog mensen met een mentale beperking. De leefomstandigheden waarin de bewoners worden aantroffen zijn ronduit schokkend: mensen slapen er op de grond, tussen hun uitwerpselen, en iedere vorm van hygiëne of medische zorg ontbreekt. Toiletten zijn verloederd of gewoon onbruikbaar, het water sijpelt zowat overal door de daken. Vaak meermaals per week moeten de bewoners het zonder eten en drinken stellen.
De enige personeelsleden die er zijn, zijn een directrice en haar adjunct die klaarblijkelijk alles gewoon op hun beloop laten.
Al tijdens het verblijf van het derde team Belgische non-profitwerkers worden er nieuwe toiletten en douches geïnstalleerd en een watertoren gebouwd. De daken worden hersteld en er komt een kookruimte bij. Slaapzalen krijgen een lik verf en bedmeubilair. De bewoners kunnen vanaf dan ook beschikken over muskietennetten. Bovendien kan er een verpleegkundige aan de slag, nogal wat bewoners hebben immers paramedische zorg nodig.
Clover Four Children's Centre
Iets meer landinwaarts van het district Matara bevinden zich de theeplantages van de befaamde Ceylonthee. Ook hier organiseren de welzijnswerkers consultaties in nasleep van de tsunami-ramp. Tijdens hun job merken ze er de erbarmelijke werkomstandigheden op, die bovendien gepaard gaat met een bijzonder ondermaatse gezondheidszorg. Vooral als gevolg van vitaminetekorten en het zware werk krijgen de meeste theepluksters vroeg of laat af te rekenen met gezondheidsproblemen.Kinderarbeid is er schering en inslag, waardoor ook jongeren vaak in slechte lichamelijke conditie verkeren.
Omwille van het karig loon van de pluksters (1 USD per dag) zijn zelfs de allerkleinsten gedwongen mee te helpen op de plantages. Het gevolg hiervan is dat elke vorm van onderwijs hen wordt ontzegd. Nochtans bestaat in Sri Lanka de leerplicht, maar niemand die er op toekijkt. Het analfabetisme is er dan ook min of meer totaal.
Na overleg met de ouders wordt overgegaan tot de oprichting van een kleine school, het Clover Four Children’s Centre, om op die manier wat aan basisonderwijs te kunnen doen. Twee leerkrachten worden daartoe aangeworven en voor de allerkleinsten wordt er een crèche opgericht. Bovendien wordt er een tractor met aanhangwagen aangekocht om de kinderen op te halen, zodat ze niet eerst uren moeten stappen vooraleer ze op school zijn. Tweemaal per dag wordt een maaltijd voor de kinderen voorzien opdat hun gezondheidstoestand er op die manier stelselmatig bij kan winnen. Vanaf dan krijgen dagelijks meer dan veertig kinderen het basisonderwijs dat ze verdienen. Daarbovenop zijn er de baby’s, de peuters en de kleuters die in de kindercrèche verblijven.
2007: de vzw Non-Profit Belgium
Nadat de opdracht in Sri Lanka met succes wordt afgerond besluit een aantal teamleden een vzw op te richten die blijvend steun zou gaan verlenen aan mensen in nood. Aanvankelijk blijft het beoogde werkingsgebied daarbij beperkt tot diezelfde Sri Lankaanse regio. In het bijzonder is het de bedoeling de twee projecten, die werden opgestart in de nasleep van de tsunami, verder permanent en bij voorkeur zo vaak mogelijk zelf ter plaatse, te gaan opvolgen: het Elderly Home en een school in de theeplantage.
Op 9 juni 2007 was de vzw Non-Profit Belgium een feit.
2008-2009
Onder de vlag van de vzw Non-Profit Belgium wordt in Sri Lanka verder volop ingezet op veiligheid, hygiëne en comfort. Het meeste tijd wordt besteed aan het afronden en verfijnen van de lopende verbouwingen. Bijkomend worden een aantal rolstoelen voorzien.
Met het oog op het verhogen van de levenskwaliteit van de bewoners wordt voorzien in animatie en medische basisverzorging. Om dat laatste te kunnen realiseren betaalt de vzw het loon van een verpleegster en de onkosten voor medicatie.
2010-2012: Malawi
Aan het begin van het jaar 2010 vraagt de vzw YOCEvim ondersteuning bij een Vlaams onderwijsproject dat zij had opgestart in de Sitima-regio van het Oost-Afrikaanse Malawi. De welzijnswerkers merken er ernstige ondervoeding bij de bevolking op en een nijpend tekort aan gezondheidszorg. De vzw Non-Profit Belgium stuurt een ploeg van deskundigen naar zes dorpen in de streek. Niet alleen zien ze er de kwestie van de chronische ondervoeding bevestigd, de bevolking wordt er bovendien geplaagd met talloze hiv- en malariabesmettingen.
Community Food Bank
Op zoek naar een structurele oplossing voor het probleem van de chronische ondervoeding wordt in samenwerking met Toon Driesen, een landbouwingenieur en onderzoeker aan de KU Leuven, besloten een Community Food Bank (CFB) op te richten. Via deze bank worden door de vzw Non-Profit Belgium meststoffen en maïszaden aangekocht die vervolgens aan de deelnemende boeren worden verdeeld. Samen met hen wordt gezocht naar efficiënt en kwalitatief beheer van hun gronden en worden er methodes aangereikt dewelke de opbrengst maximaal garanderen.
Bij het oogsten staan de betrokken boeren een vooraf bepaald deel van hun oogst af aan de CFB. Dit deel wordt door de vzw Non-Profit Belgium op zijn beurt gestockeerd en tegen lage prijzen verkocht aan de meest behoeftigen op het moment dat de jaarlijkse periodes van voedseltekorten zich aandienen en daardoor onbetaalbare woekerprijzen ontstaan op de markten.
April 2012 wordt een eerste maal redelijk succesvol geoogst, het kurkdroge seizoen ten spijt. Met de verkoop van de gestockeerde opbrengst en bijkomende financiële steun van de vzw Non-Profit Belgium is het de bedoeling om het aantal betrokken boeren stelselmatig te verhogen tot een punt wordt bereikt waarin de dorpen voldoende zelfstandigheid, organisatie en know-how hebben ontwikkeld om zonder de vzw Non-Profit Belgium in te staan voor hun onafgebroken voedselvoorziening. Wat op zijn beurt positieve effecten zal hebben op de gezondheidstoestand van bewoners van de dorpen.
Om de strijd met malaria aan te binden koopt de vzw meteen ruim duizend muskietennetten aan. Bovendien krijgen honderden mensen met een zichtbeperking een eigen bril, een oogtest maakt vooraf uit of zij hiervoor in aanmerking komen. Tot slot worden ook de basisbeginselen bij fatsoenlijke wondverzorging aangeleerd.
2015
Met regelmaat verblijven vrijwilligers van de vzw Non-Profit België in de betrokken regio’s.
In Malawi worden enkele initiatieven genomen teneinde het boerenproject verder uit te bouwen: de zogenaamde multifunctionele schuur van de CFB wordt uitgebreid en vanaf nu wordt er ook mango gedroogd en bewaard, die dan kan worden gebruikt op momenten van voedselschaarste. Een gedeelte van de gedroogde mango’s komt ook gewoon op de markt, wat zorgt voor extra inkomsten.
Om het land te kunnen irrigeren bij droogte wordt voortaan gebruik gemaakt van koeienkarren met daarop watervaten.
Het aantal dorpen dat meewerkt en mee profiteert aan en van de CFB is intussen opgeklommen van zes naar negen.
2016
Bij een werkbezoek aan het schooltje in Sri Lanka blijkt de bouw dringend aan renovatie toe te zijn. De vzw Non-Profit Belgium schiet onmiddellijk toe, scheurende muren en lekkende daken worden snel weer hersteld. Ondertussen wordt ook in verbetering geïnvesteerd: er komt extra keukenmateriaal en voortaan staan de maaltijden klaar in plaats van dat de kinderen daar telkens zelf voor moeten zorgen. Op die manier komt er meer tijd vrij voor het echte werk, het onderwijs. Nog meer tijdswinst voor de kleine studenten wordt geboekt door de aanleg van een rechtstreekse watervoorziening naar het gebouw. Het langdurige zeulen met kruiken behoort daarmee tot het verleden.
Ondertussen wordt ook in Malawi niet stilgezeten. Om het werk van de bewakers te vereenvoudigen en uit comfort- en veiligheidsoverwegingen bouwt de vzw aan een ommuurde compound (een omheinde leefgemeenschap) rond de eerder geplaatste food-container. Naast de silo is er op het terrein plaats voor een grote vergaderzaal voor de boeren, een materiaalopslagplaats en een kleine ruimte die voor de vrijwilligers eventueel als schuilplaats kan dienen.
Music For Bikes
Oktober brengt het begin van Music For Bikes, in het kader van Studio Brussel’s Music For Life. Het idee achter de actie is om in de Malawische projectregio volop fietsen te gaan verdelen, vooral dan onder de boerengezinnen. De afstand tot de voedselbank is voor sommigen immers problematisch groot en de bagage vaak zwaar. Elke ingezamelde tweehonderd euro levert een fiets op.
DAAN
De Belgische muzikant DAAN wordt min of meer het uithangbord van de campagne en kondigt een benefietconcert aan. Maar eerst krijgt het initiatief nog even een prominente plaats tijdens de Warmste Week van Music For Life wanneer DAAN zijn liveoptreden in het Boomse recreatiecentrum De Schorre in een voorafgaand interview aan het project opdraagt. Hij geeft het meteen een extra financieel duwtje in de rug: per verstuurde sms gaat één euro rechtstreeks naar de fietsenactie.
Op 23 december speelt DAAN in zijn schuur in Overijse een intiem thuisconcert. De meer dan tweehonderd tickets zijn in een mum van tijd de deur uit.
Speciale gasten zijn Jean-François Assy en Triggerfinger-bassist Paul Van Bruystegem (a.k.a. Lange Polle of Monsieur Paul). Meteen wordt bekendgemaakt dat DAAN de fietsenactie zelf mee ter plaatse zal gaan inspecteren. Vanaf dit moment wordt FCM Travel Solutions een belangrijke sponsor.
2017
Begin februari reist Evrard vooruit naar Blantyre, de hoofdstad van de zuidelijke regio in Malawi en de op een na grootste stad van het land om er Alfred Elbertse van Sakaramenta te gaan ontmoeten. Sakaramenta is het bedrijf van de gedreven Nederlander en produceert in Malawi en voor Malawi speeltuigen, ziekenhuisuitrusting, trek- en stootkarren en fietsen. In opdracht van de vzw Non-Profit Belgium maken ze meer dan honderd (!) gepersonaliseerde Buffalo Bicycles, alleen al FCM Travel Solutions bestelt er zesentwintig.
Halverwege de maand voegen DAAN en zijn backliner Tom ‘Tompie’ Van Saet zich bij de groep om er ondermeer te helpen bij het transport van de fietsen naar Zomba van waaruit ze verder zullen worden verdeeld. DAAN maakt er meteen een alternatieve clip voor zijn single Seven Lives, de ‘Malawi Version’.
Investeren in betere grondbewerkingstechnieken
In september volgt nog maar eens een nieuw initiatief: om het boeren in Malawi verder te verbeteren wordt ingezet op het bijbrengen van traditionele, Westeuropese, meer efficiëntere landbouwtechnieken aan de plaatselijke bevolking. De focus ligt daarbij op de grondbewerkingstechnieken waarbij in onze streken eerder paarden met trekploeg werden gebruikt, die in Malawi zullen worden vervangen door koeien. De provincie Vlaams-Brabant geeft het project een flinke financiële injectie. Voor de knowhow wordt beroep gedaan op de vzw trekpaardenvereniging Den Brabander.
Een maand later wordt het event Pasta & Party For Life aangekondigd, in het kader van opnieuw een deelname aan Music For Life, ten voordele van dit nieuwe initiatief. In Leuven kan na een copieus pastabuffet worden gedanst op de platen van Discobar Galaxy en Mensch, erger je niet.
Music For Tools
Nog meer actie aan het einde van het jaar, ten voordele van het project in Sri Lanka deze keer: de vzw Non-Profit Belgium gaat er onder de naam Music For Tools naaimachines en werkbanken verdelen. Op die manier komen ook meteen de jongvolwassenen, misschien een beetje een vergeten groep, aan bod op het gebied van onderwijs, wat het opleidingsniveau in de treek weer een beetje hoger tilt.
De provincie Vlaams-Brabant en FCM Travel Solutions zijn wederom aan boord. En ook DAAN zegt opnieuw zijn steun toe met een benefietconcert op 22 december, waarbij de succesformule van het jaar voordien wordt herhaald. Op enkele uren tijd zijn alle tickets de deur uit. In het voorprogramma speelt en ook Paul Van Bruystegem is van de partij.
2018
In het voorjaar krijgt het project met de koeien stilaan vorm.
DAAN daagt in The Music Challenge van het initiatief Tour de la Musique de wereld uit een eigen versie te maken van zijn klassieker Housewife. De opbrengst gaat naar het project in Malawi.
In juli bezoekt DAAN het project in Sri Lanka om te kijken wat er met het ingezamelde geld is gebeurd van het benefietconcert. Evrard en Tom zijn er ook.
Naast de naaimachines (van oerdegelijke Sri Lankaanse Singer-makelij) worden er ook muziekinstrumenten aangekocht.
De school biedt ondertussen allerlei vormen van opleiding aan: muziek, schrijnwerkerij, computer en kook- en naailessen.
Het Elderly Home draait intussen volledig op eigen kracht.
